Intersekse personen zijn geboren met fysieke geslachtskenmerken die niet volledig passen binnen de normen gesteld door de medische wereld en/of de gangbare socio-culturele opvatting van de omgeving waarbinnen het kind wordt geboren.
Dagelijks worden in België 5 à 6 baby’s geboren met een variatie in geslachtskenmerken. Dat is zowat 1 elke 4 uur, of 1 op 60 of nog zo’n 1,7% van onze bevolking. Doorgaans zijn de variaties onschuldig, soms heeft dit ook (ernstige) implicaties voor de gezondheid van het kind, variaties die levensbedreigend kunnen zijn. In het totaal zijn wij met zo’n 185.000 personen.
Waarom wij zo onbekend zijn? Omdat er vaak wordt ingegrepen. Omdat artsen en zorgverleners angst krijgen als iets afwijkt van de door hun vooropgestelde norm. Als kind kom je dan op een operatietafel terecht om je te normaliseren, of krijg je hormonen toegediend om “te zijn zoals de anderen”. Hoe goed bedoelt de reflex van artsen ook is, het gros van de ingrepen zijn puur cosmetisch en hebben geen effect op de levenskwaliteit. De Verenigde Naties bestempelt deze praktijk als “(intersekse) genitale mutilatie” en heeft dergelijke ingrepen gelijkgesteld met “foltering” omdat er een blijvende traumatische impact is bij het kind.